Ik weet het niet…
Ze is 18 jaar en de eindexamens zijn gestart. De inschrijvingen van de universiteiten zijn open en de wereld wacht op haar! Blokkend boven haar boeken maakt ze zich niet zoveel zorgen, maar als haar ouders haar tijdens het avondeten vragen: ‘Wat wil je worden later?’ of ‘Wat ga je studeren?’ slaat de paniek toch wel een beetje toe. Want ze heeft geen idee. Wat moet ze in godsnaam gaan studeren? Haar A-keuze om een B-studie te gaan doen is in het water gevallen, toen ze door ziekte een jaar is blijven zitten en bovendien van gymnasium-β naar Atheneum-A is geswitcht. Het doel waar ze naar toe werkte, is daarmee weggevallen. En nu dan?
Keuze
De deadline van de inschrijvingsperiode komt in zicht, en de hele familie wordt zenuwachtig. Ze kan toch geen vakken gaan vullen bij de supermarkt? Of een jaar lang een studentenbijbaantje doen? Haar moeder heeft er genoeg van en neemt de praktische route: ‘Je beste vak op school is Frans. Ik stel voor dat je dan maar Frans gaat studeren. Kan nooit kwaad. Als je eenmaal een diploma hebt, kan je alle kanten op en dan beslissen wat je echt wilt. Als je het dan wel weet…’
Hedendaags
Het verhaal van een Millennial? Nee, het is mijn verhaal. Het jaar is 1979 en het is echt zo gegaan. Ik wil ermee laten zien dat de worsteling vandaag de dag van Millennials, die niet weten wat ze later willen worden of wat ze moeten gaan studeren, niet een nieuwe is. Het is van alle tijden. Als je 12 bent en je pakket op school (voor later) moet gaan kiezen, ben je nog een beetje jong. Als je 18 bent, en moet gaan kiezen wat je moet gaan studeren, een keuze die je toekomst zou kunnen bepalen, ben je een beetje jong. Er zijn gewoon niet zoveel jonge mensen, die op die leeftijd wel precies weten wat ze met hun toekomst willen. En dat is prima. Mijn jongens van 23 en 25, waarvan er een nu is afgestudeerd en de ander bijna, vertellen nu pas gericht over het idee dat ze van hun toekomst hebben, en dan nog.
Diploma
Als Millennialscoach heb ik dit gesprek vaak met Millennials. Ik probeer met ze uit te vinden (vaak via een TMA scan, die hun talenten in kaart brengt), wat hun interesses en sterke kanten zijn, en hoe ze die in kunnen zetten voor hun toekomst. Als manager bij een grote corporate, waar ik 30 jaar gewerkt heb, keek ik bij sollicitatiegesprekken naar het diploma dat sollicitanten meebrachten: het vertelde mij iets over hun interesses, over hun doorzettingsvermogen (ze hadden dat diploma toch maar mooi gehaald) en over hun idee over hun toekomst. Een prima uitgangspunt om verder te komen.
Dat meisje van toen? Zij heeft op haar 31ste bewust gekozen voor een heel andere richting, en staat helemaal niet voor de klas met 25 puberende jonge mensen die geen Frans willen leren! Ze heeft haar eigen bedrijf en is Millennialscoach. Na je diploma mag je nog jaren lang bijleren.
Warme groet, Marion Geisler, Millennialscoach.