Millennials in coronatijd – studerend
Ze hebben het zwaar, de studenten. En degenen die dit jaar begonnen zijn het meest. Want hoe start je een studie als je de sociale omgeving eromheen niet kan aanhaken?
Ik spreek vaders en moeders die (ook gedwongen door corona) thuis werken en zo goed en kwaad als het gaat ook hun fysieke omgeving daaraan proberen aan te passen (met zijn allen aan de keukentafel). Ze moeten hun kinderen homeschoolen of helpen met hun huiswerk, hun eigen werk voor elkaar zien te boksen via dat ene kleine schermpje en ook nog proberen de thuissituatie een beetje ontspannen en gezellig te houden.
Nee, dan die studenten. Heerlijk op hun eigen kamertje, weg onder het juk vandaan van die papa’s en mama’s en gewoon lekker doen wat ze willen. Ze kunnen hun bed uitrollen en achter hun computer zitten, lekker met hun eigen koppie koffie en na twee uur doen ze dat ding uit en gaan ze aan hun huiswerk.
De werkelijkheid
Nou, ik denk het niet. Juist het ontbreken van de druk om om op een bepaalde tijd in de collegezaal te zitten en samen met koffie wakker te worden, breekt veel (startende) studenten op. Voortdurend tussen je eigen vier muren zitten, zonder dat je weet hoe je de discipline moet opbrengen in die situatie om de structuur in je eigen leven aan te brengen is zwaar. En er is niemand om het aan te vragen. Bijna niemand. Want gebuurd wordt er toch, gelukkig. Maar toch hoor ik veel dat de vier muren en het ontbreken van sociaal contact lastig is. Zelfs voor de studenten die een Master begonnen. Die hebben toch al een bachelor achter de rug en zouden er goed uit moeten komen, zou je toch zeggen. Maar dat valt tegen.
‘Mama, ik mankeer kennis, want op deze opleiding hebben ze andere dingen geleerd, dan waar ik mijn bachelor heb gedaan, en ik weet niet bij wie ik die kennis moet ophalen.’ Mijn Millennial. En ik snap het. En ik snap dat het moeilijk is. Als er één kind is dat kan doorbijten, dan is het de mijne. En zelfs hij had er moeite mee. Laat staan al die anderen, die het of nog niet geleerd hebben of daar moeite mee hebben.
Ondersteuning
Ik heb niet veel woorden ter troost. Jullie zullen het zelf moeten doen. Maar we kunnen elkaar wel opzoeken en ondersteuning bieden. Wat geldt voor deze coronatijd, geldt ook voor het gewone (werkende) leven: vraag!
Vraag hulp. Vraag gezelschap. Vraag visite, en blijf op 1,5 m afstand. Vraag raad. Vraag ervaring, en doe het vervolgens zelf op.
Vraag!
Ik ben meer dan bereid om antwoord te geven.
Warme groet, Marion Geisler, Millennialscoach.